Wczesne lata życia i święcenia kapłańskie.
Ks. Czesław Broda urodził się 5 lutego 1885 roku w Słocinie. Edukację średnią ukończył w Rzeszowie, a następnie podjął studia w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Po czterech latach formacji został wyświęcony na kapłana 24 czerwca 1909 roku.
Początek posługi duszpasterskiej ks. Czesława Brody
Po święceniach ks. Broda pełnił obowiązki wikariusza w Turce przez dwa lata. Następnie, po krótkim urlopie zdrowotnym, 15 grudnia 1911 roku objął funkcję katechety w Woli Raniżowskiej. Tam rozpoczął energiczne działania na rzecz budowy kościoła. Prace nad fundamentami rozpoczęto 9 maja 1914 roku, a 26 lipca tego samego roku położono kamień węgielny. Niestety, wskutek wybuchu I wojny światowej przerwało to jego działania.
Służba wojskowa i odznaczenia
W sierpniu 1914 roku ks. Czesław Broda został powołany do wojska i mianowany kapelanem. Posługę duszpasterską pełnił głównie wśród żołnierzy 10 Pułku Piechoty i w rejonie Pozsony (Bratysława). Za swoje zasługi został odznaczony Krzyżem Zasługi 2 Klasy z biało-czerwoną wstęgą. Po trzech latach służby, 1 lipca 1917 roku przeszedł w stan spoczynku jako inwalida wojenny.
Powrót do Woli Raniżowskiej i działalność w Ameryce
Po wojnie ks. Broda powrócił do Woli Raniżowskiej, gdzie w 1919 roku mianowano go samodzielnym ekspozytem. W tym samym roku udał się do Ameryki, aby uzyskać wsparcie od Polonii na dokończenie budowy kościoła. Po 14 latach posługi w Woli Raniżowskiej, w 1925 roku przeniósł się do Leżajska.
Posługa ks. Czesława Brody w Leżajsku i działania w Dębnie
W Leżajsku ks. Broda objął probostwo pod koniec 1925 roku. W tym czasie szczególną uwagę poświęcił mieszkańcom Dębna. W 1932 roku wystąpił do Kurii Biskupiej w Przemyślu o zgodę na budowę ochronki z kaplicą. Prace budowlane rozpoczęto 25 sierpnia 1934 roku, a uroczyste poświęcenie odbyło się 13 września 1936 roku. Podsumowując dzięki jego staraniom zwiększyła się liczba wiernych, a Dębno stało się zalążkiem przyszłej parafii.
Konflikty wyznaniowe
Działania ks. Czesława Brody związane z przenoszeniem metryk z cerkwi greckokatolickiej do kościoła rzymskokatolickiego wywołały napięcia między Polakami a Ukraińcami. W latach 30. XX wieku stały się one powodem licznych konfliktów. W rezultacie Ukraińcy oskarżali ks. Brodę o naruszanie ich praw religijnych, co przyczyniło się do licznych interwencji administracyjnych i skarg.
Aresztowanie i śmierć
W czasie II wojny światowej, 23 lipca 1940 roku ks. Czesław Broda został aresztowany przez Niemców w Leżajsku. Po pobycie w więzieniach w Jarosławiu i Tarnowie trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, a następnie do Dachau. Stan jego zdrowia szybko się pogorszył, co doprowadziło do jego śmierci 12 grudnia 1940 roku w wyniku ciężkiego zapalenia płuc. Jego ciało zostało spalone w obozowym krematorium.
Dziedzictwo ks. Czesława Brody
Ks. Broda pozostawił po sobie bez wątpienia ogromny dorobek duszpasterski i organizacyjny. Jego praca na rzecz budowy kościołów, ochrony polskiej tożsamości, ale także troska o wiernych uczyniły go jednym z ważniejszych duchownych w regionie. Mimo tragicznej śmierci, jego życie i działalność pozostają inspiracją dla kolejnych pokoleń.
Beatyfikacja
Ks. Czesław Broda zaliczony jest do drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej, których proces beatyfikacyjny rozpoczął się 17 września 2003 roku.
Biografia postała opracowana na podstawie pracy magisterskiej siostry Barbary Skóra, Służebniczki Starowiejskiej, informacje z Austriackiego Archiwum Wojskowego z Wiednia, które otrzymał, przetłumaczył i przekazał Pan Wojciech Kato z Biskupca k. Reszla oraz Kronikę Parafialną Wola Raniżowska.