Wczesne życie i edukacja
Ks. Jan Ramocki urodził się 14 października 1913 roku w Rudniku. W latach 1932-1937 kształcił się w Seminarium Duchownym w Przemyślu. 20 czerwca 1937 roku przyjął święcenia kapłańskie.
Działalność duszpasterska
Po święceniach rozpoczął swoją pracę kapłańską jako wikariusz w różnych miejscowościach:
- Przybyszówka: 17 września 1937 – 29 sierpnia 1938 roku
- Leżajsk: 30 sierpnia 1938 – luty 1940 roku
- Grodzisko Dolne: 27 lutego 1940 – kwiecień 1945 roku
- Dębno: kwiecień 1945 – 2 października 1946 roku
Funkcje administracyjne
Po okresie wikariusza ks. Ramocki pełnił funkcje administratora w następujących miejscowościach:
- Stale: 2 października 1946 – 14 sierpnia 1950 roku
- Bratkowice: 14 sierpnia 1950 – 16 sierpnia 1952 roku
- Łączki Jagiellońskie: 16 sierpnia 1952 – wrzesień 1957 roku
- Świlcza: 20 września 1957 – 19 lipca 1962 roku
Ekspozyt i dalsza działalność duszpasterska
Kolejnym etapem w życiu ks. Ramockiego było pełnienie funkcji ekspozyta w Ustrzykach Dolnych, a później administratora w Straszydlu:
- Ustrzyki Dolne: 6 września 1962 – 6 czerwca 1963 roku
- Straszydło: 6 czerwca 1963 – 24 stycznia 1967 roku
Kolejne lata to jego praca w parafiach:
- Zaleszany (wikariusz ekonomiczny i administrator): 6 czerwca 1967 – 10 lipca 1969 roku
- Niewodna: 10 lipca 1969 – 12 lipca 1971 roku
- Iwonicz: 17 sierpnia 1971 – 17 czerwca 1974 roku
Doktorat i późniejsze życie
W 1975 roku ks. Jan Ramocki osiedlił się jako rezydent w Brzozie Stadnickiej oraz w Leżajsku. W 1977 roku uzyskał doktorat na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego po obronie pracy pt. „Struktura społeczno-zawodowa a religijność ludności wiejskiej na przykładzie Iwonicza”.
Ostatnie lata i śmierć
Ostatnie lata życia spędził w domu księży emerytów w Korczynie. Zmarł 9 czerwca 1991 roku i został pochowany w Świlczy.
Źródło: Archiwum Archidiecezji w Przemyślu